برای بسیاری در خارج از خاورمیانه، نبرد آمریکا و رژیم صهیونیستی با ایران همچون روایتی خطی و ساده به نظر می‌‌رسد: دو متحد قدرتمند با ارتش‌‌ها و دستگاه‌‌های اطلاعاتی پیشرفته، در برابر دشمنی که به‌زعم آنها تضعیف شده است. این تصور، ریشه در خاطرات تاریخی دارد؛ از شکست قاطع آلمان نازی گرفته تا تسلیم بی‌‌قیدوشرط ژاپن در پایان جنگ جهانی دوم. هواداران این نبرد، با استناد به چنین نمونه‌‌هایی، از «تسلیم دشمن» و «ایستادن در سمت درست تاریخ» سخن می‌‌گویند؛ گویی تاریخ در مسیری مستقیم و بدون بازگشت به پیش می‌رود و تنها کافی است طرف درست را انتخاب کرد. اما برای آنان که خاورمیانه را می‌‌شناسند، چنین نگاهی نه‌‌تنها نادرست، بلکه گمراه‌‌کننده است.
با گذشت قریب به یک ماه از انتشار دومین گزارش انجمن تجارت الکترونیک تهران درباره «کیفیت اینترنت در ایران»، حالا پس از داده‌های ارائه‌شده در رویداد «واکاوی تخصصی آینده اینترنت در ایران»، می‌توان تصویر واقع‌بینانه‌تری از مسیر طی‌شده در یک سال گذشته به دست داد. اعلام سهم ۴۵ درصدی ترافیک داخلی از کل ترافیک مصرفی کشور توسط رئیس رگولاتوری، علامت سوال بزرگی را پیش روی سیاستگذاران کشور قرار می‌دهد: این همه هیاهو صرفا برای ۲۰ درصد مصرف بیشتر؟ صاحب‌نظران بر این باورند که نه افکار عمومی و نه جامعه نخبگانی کشور با سیاست‌های اتخاذ شده در زمینه فیلترینگ همراه نیستند و این موضوع می‌تواند باب هر نوع گفت‌وگوی علمی-تخصصی بر سر مساله کیفیت اینترنت را به کلی مسدود کند. در شرایطی که از نظر وزارت ارتباطات، پای هر شاخصی برای سنجش کیفیت و پایداری اینترنت چوبین و متزلزل است، مشخص نیست کاربران و کسب‌وکارها برای تحلیل وضعیت اینترنت در ایران باید به چه مرجع یا منبعی مراجعه کنند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل